Nooit te jong of te oud om te leren
Jong begonnen is half gewonnen. Het is een huizenhoog cliché maar het geldt zeker voor levenslang leren! Daarom brachten we hulde aan onze jongste deelnemer Febe en onze oudste cursist Jenny.
In dit dubbelinterview vertellen ze met veel plezier hoe het allemaal voor hen begon en wat hen drijft om volwassenenonderwijs te (blijven) volgen.
Voor Jenny startte het levenslang-leren-verhaal een kleine twintig jaar geleden toen ze opnieuw een andere taal wou leren en begeesterd werd door haar leerkracht Italiaans. Jenny Arbyn met bijna negentig jaar op de teller, de oudste cursist bij CVO Focus, blijft jong door haar geest te trainen tijdens de lessen Italiaans.
Kan je je nog herinneren wanneer je voor het eerst een cursus hebt gevolgd binnen ons centrum?
Jenny: Een kleine twintig jaar geleden startte ik met Italiaans in een ander centrum en leerde er Lucia Paccosi kennen. Het jaar nadien gaf ze les in CVO Temse en ik volgde haar als haar schaduw. Ze is een uitzonderlijk goede lerares en heeft bovendien een aangenaam karakter en veel humor. Haar lessen zijn pareltjes. Naast Italiaans heb ik ook nog computerles gevolgd in CVO Temse.
Vanwaar komt je interesse voor Italiaans?
Jenny: Ik leer enorm graag talen. Omdat we nog in Duitsland gewoond hebben, startte ik met een cursus Duits. Toen we in Brussel woonden, leerde ik Spaans. Ik dacht in Sint-Niklaas eens vlug Italiaans te leren. Dat was wel een misrekening want Spaans en Italiaans zijn wel verwant maar ook erg verschillend en dat is verwarrend. Italiaans is een prachtige taal en het land is rijk aan de meeste erfgoedsites ter wereld: 58!
Gebruik je het Italiaans ook buiten de lessen?
Jenny: Als huishoudhulp heb ik nu een Oekraïense dame die 8 jaar in Italië woonde. We zijn beiden blij dat we mekaar kunnen verstaan in het Italiaans.
Ik vind het fijn om in een vreemd land de taal wat te spreken. Men is dan altijd vriendelijker en erg behulpzaam. Door onze reizen leerden we Italianen kennen die vrienden werden.
Kan je na zoveel jaar in ons centrum spreken van echte vriendschappen?
Jenny: Door de vele jaren geraak je verbonden met je medecursisten en leef je innig mee in blijde en droeve dagen. Ik heb echt enkele vriendinnen gemaakt met wie ik ook buiten de lessen afspreek.
Zou je nog andere cursussen bij ons centrum willen volgen?
Jenny: Volgend jaar doe ik zeker verder met Italiaans. Nog een andere taal leren staat niet meer op mijn bucket-list. Verschillende studies tonen aan dat sociaal contact heel belangrijk is. De taallessen houden me alert en levedig. Het geheugen verbetert immers niet met de leeftijd.
Welk moment zal je zeker bijblijven?
Jenny: De Italiaanse les tijdens de Covidperiode. Deze periode leerde ons hoe belangrijk het contact met vrienden en geliefden is. De namiddag van de Italiaanse les was een feestdag! We keken ernaar uit om via internet Lucia en de medecursisten te zien en bleven met enkele vrienden na de les nog napraten.
Febe Van Eynde met nog geen zestien jaar, de jongste cursist bij CVO Focus, startte dit schooljaar met een cursus koken.
Vanwaar komt je interesse voor koken?
Febe: Mijn opa had een passie voor koken. Ik vond het altijd fijn om een handje toe te steken als hij aan het koken was. Tijdens de feestdagen zoals Kerst, Pasen, … maakten we samen het hele menu klaar. Ik keek daar altijd erg naar uit. De kookgenen heb ik duidelijk van hem.
Wordt thuis veel gebruik gemaakt van de gerechten die je tijdens de les maakt?
Febe: Soms probeer ik thuis de gerechten nog eens opnieuw te maken. Dit doe ik wel alleen. Het is vooral bij speciale gelegenheden dat ik achter de kookpotten ga staan. Het is niet dat ik in de week het koken nu voor mijn rekening neem.
Er is een groot leeftijdsverschil met je medecursisten. Word je goed opgevangen?
Febe: De lessen zijn zo leuk en gezellig. Ondanks het leeftijdsverschil vind ik toch aansluiting bij de groep. We weten altijd wel iets te vertellen. Ik geniet van de lesmomenten. We koken altijd in duo en ook buiten de les krijg ik wel eens een bericht van mijn kookgenoot.
Welk moment zal je zeker bijblijven?
Febe: Tijdens een van de lessen kregen we als opdracht een zwartewoudtaart te maken. Mijn taart was de enige die gelukt was. Dat moment zal ik niet snel vergeten. Ik ben er best wel trots dat het mij als jongste cursist lukte.
